NC Roommate [HopeV]

NC Roommate [HopeV]

“ได้…กูไม่คุยกับมึงก็ได้…”

“แต่กูจะทำอย่างอื่นแทน”

“!!!”

                “มึงจะ…..อื้อ!!!”

                ก่อนที่จะได้ท้วงติงอะไรปากบางสีซีดก็ถูกปิดทับด้วยริมฝีปากของคนที่อยู่ด้านบนทันที จึงได้แต่ร้องอื้อในลำคอ จูบหนักๆพร้อมกับลิ้นร้อนที่แลบเลียริมฝีปากเพื่อขออนุญาตแทรกเข้าไป แต่เหมือนจะยากเพราะแทฮยองเม้มริมฝีปากแน่นพยายามเบี่ยงหน้าหนีสัมผัสที่จาบจ้วง

                “อื้อ!” ร้องครางในลำคอเมื่อมือทั้งสองข้างถูกรวบเข้าหากันแล้วยกขึ้นสูงไว้ที่เหนือศีรษะ มือหนาอีกข้างไล้เข้ามาที่หน้าท้องแบนราบใต้เสื้อนอนตัวบางแรงสกิดที่ยอดอกข้างหนึ่งทำเอาสะดุ้งจนเผลอปล่อยริมฝีปากที่เม้มเข้าหากัน เป็นผลให้โฮซอกส่งเกลียวลิ้นร้อนของตัวเองเข้าไป

                ลิ้นร้อนไล่ต้อนเกลียวลิ้นเล็กให้จนมุม พยามยามดีดดิ้นเพื่อหนีสัมผัส แต่แรงน้อยนิดจากคนป่วยอย่างเขารึจะไปสู่คนที่แข็งแรงเป็นทุนเดิมอยู่แล้วได้ เมื่อเห็นว่าตัวเองจนมุมจากทุกสัมผัสที่อีกคนทำ ก็ต้องเปลี่ยนจากหนีเป็นจูบตอบอย่างเสียไม่ได้ เขาไม่ยอมเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างเดียวหรอกนะ

                มือบางที่เคยขยับเพื่อให้หลุดจากการเกาะกุมเปลี่ยนเป็นอยู่นิ่งผ่อนแรงทั้งหมดที่มี เมื่อเห็นว่าอีกคนยอมอยู่ใต้อาณัติแล้ว โฮซอกปล่อยมือหนาของตัวเองออก แล้วแกะกระดุมเสื้อนอนที่เขาจำได้ว่าเป็นคนเลือกซื้อให้กับมือ ส่วนแทฮยองที่ถูกปล่อยมือทั้งสองข้างให้เป็นอิสระแล้วก็ยกขึ้นวางบนรอบคอของเพื่อนรักรวมไปถึงขยุ้มกลุ่มผมหนานั่นเบาๆ

                “อื้อ…อ๊ะ!” ร้องออกมาเมื่อยอดอกทั้งสองข้างถูกสะกิดบีบเค้นด้วยมือหนาที่คุ้นเคย เกลียวลิ้นเล็กก็จูบตอบอย่างไม่ยอมแพ้ จนอากาศแทบจะหมดถึงได้ดันไหล่หนาออกเบาๆเพื่อบ่งบอกว่าเขาไม่ไหวแล้ว

                “ดื้อดีนัก…กูจะไม่ใจดีแล้วนะ” พูดเสร็จก็จับเข้าที่กางเกงนอนตัวบางเข้าคู่กับเสื้อแล้วกระชากมันออกรวดเดียวไม่ให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัว เหลือไว้เพียงชั้นในสีสะอาดให้ติดตัว

                เรือนกายเนียนนุ่มที่เคยสัมผัสมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งประจักษ์อยู่ตรงหน้า ไม่ว่ามองกี่ทีก็ทำให้อารมณ์เขาพุ่งสูงอย่างที่ไม่ต้องเล้าโลมอะไรเลย

                “ดะ…เดี๋ยว…” ร้องบอกเมื่อเห็นร่างสูงถอดเสื้อยืดสีเข้มออกแล้วเตรียมจะทาบทับ โฮซอกเลิ่กคิ้วเป็นคำถาม

               

                “หืม?”

                “ล็อคห้องก่อน…เดี๋ยวพวกนั้นเข้ามา” บอกเสียงแผ่วทั้งยังมีเสียงหอบเจือปนมาด้วย รอยยิ้มหล่อผุดขึ้นที่ใบหน้าแล้วเดินไปล็อคห้องตามที่ร่างบางต้องการ จากนั้นก็ไม่รอช้าพอร่างถึงเตียงปุ๊บก็ล้มตัวลงทาบทับทันทีไม่ให้อีกคนได้ตั้งตัว

                “อ๊ะ…อื้อ…” อีกครั้งกับจูบที่รวดเร็วและร้อนแรง แต่เมื่อตั้งตัวได้ก็ไม่ยอมแพ้ที่จะจูบตอบกลับไปด้วยอารมณ์เดียวกัน

                โฮซอกเปลี่ยนเป้าหมายจากปากมาเป็นใบหูที่ตอนนี้เปลี่ยนสีเป็นสีแดงเช่นเดียวกับร่างกายที่ใกล้จะเปลือยเปล่าของร่างบาง พรูลมหายใจใส่ให้อีกคนได้ขนลุกเล่นๆ โลมเร้าเรื่อยมาตั้งแต่ใบหู ซอกคอ แผ่นอกบาง ไม่ว่าปากเรียวจะลากผ่านตรงไหนก็ไม่ลืมที่จะทำรอยไว้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ

                เขาปล่อยให้ร่างกายนี้ไร้ร่องรอยมานานมากเกินไป จนเจ้าของมันลืมไปแล้วว่า ตัวเองน่ะเป็นของใคร…ตั้งแต่วันนี้เขาจะไม่ยอมอีกต่อไป

                “อ๊ะ…อ๊า…โฮป อื้อ” ร้องครางออกมาอย่างเสียไม่ได้เมื่อริมฝีปากนุ่มอุ่นสัมผัสเข้าที่ยอดอกทั้งสองข้างสลับกับแรงบีบเค้นอย่างมันมือ เสียงดูดจ๊วบจ๊าบดังไปทั่วห้องนอน โฮซอกแทรกตัวเข้าที่ระหว่างขาของร่างบาง มือเล็กยกขึ้นปิดปากตัวเองเพื่อปิดเสียงที่น่าอายไม่ให้ดังเล็ดลอดออกมา

                “กูอยากฟังเสียงมึง…อย่าปิดเพราะมันจะทำให้มึงลืมว่าคนที่มึงต้องคิดถึงให้มากๆน่ะเป็นกูไม่ใช่เขา” เงยหน้าขึ้นมาสบตาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง จนทำให้คนใต้ร่างใจกระตุกกับแววตาที่สั่นไหว

                “ม…มึง อื้อ!” ร้องออกมาอีกครั้งเมื่อมือหนาจับเข้าที่จุดไวต่อการสัมผัส บีบเค้นตามความยาว มือหนาแทรกเข้าไปในชั้นในสีสะอาด แทฮยองเชิดหน้าขึ้นกับความเสียดเสียวที่พุ่งวาบไปทั่วช่องท้อง

                ฉับพลันชั้นในของตัวเองก็ถูกกระชากออกไปตามด้วยเสื้อผ้าของร่างสูงที่ถูกถอดออกหมดด้วยฝีมือของเจ้าของมันเช่นกัน ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งคู่ทำเอาแทฮยองหน้าซับสีเลือดขึ้นมาทันที เบนใบหน้าหวานไปทางอื่น แต่ก็ถูกข้อนิ้วเรียวจับผินกลับมาให้สบตา

                “คนแพ้ ไม่มีสิทธ์เรียกร้อง ร้องห้าม หรือแม้แต่อาย…”

                “…”

                “กูจัดหนักมึงแน่!”

                “ไม่นะ!”

                ฟังที่ไหนล่ะคำร้องห้ามน่ะ บอกแล้ว…คนทำแพ้ไม่มีสิทธ์เรียกร้องอะไรทั้งนั้น

                สัมผัสรุนแรงและจาบจ้วงกลับมาอีกครั้ง ฟันคมงับเข้าที่ใบหูพร้อมกับพรูลมร้อนใส่ ร่างบางได้แต่หลับตาแน่นข่มความรู้สึกของตัวเอง เมื่อทั้งมือและทั้งปากของคนรักสัมผัสลากผ่านไปจนทั่วร่างกายเขาจนทุกส่วนขึ้นสีจัดเช่นเดียวกับใบหน้าที่ร้อนเห่อขึ้นมาเมื่อพบกับสัมผัสที่คุ้นเคย

                “อ๊า…อ๊ะ…ฮะ…โฮป…มะ…ไม่ไหว…”มือบางดันที่ไหล่หนาของคนที่ใช้ลิ้นไล้เลียที่แอ่งน้อยๆบริเวณหน้าท้อง มือหนาจับเค้นที่สะโพกงอนงามอย่างไม่ผ่อนแรงเลยสักนิด มือเรียวข้างหนึ่งกำผ้าปูที่นอนแน่นจนยับ อีกข้างก็ขยุ้มที่กลุ่มผมหนา

                โฮซอกยืดตัวขึ้นเพื่อป้อนจูบอีกครั้งซึ่งคราวนี้ก็ถูกให้ความร่วมมืออย่างดี เกลียวลิ้นสองอันแกจูบดูดดื่มกันอย่างเมามันส์ ความแข็งขืนที่กลางตัวของคนด้านบนสัมผัสเข้ากับหน้าขาจนต้องขยับหนี ขนอ่อนลุกตั้งชัน ช่วงตัวเริ่มสั่นเทิ้ม

                มือหนาไม่รอช้าจับเข้าที่กลางกายของคนใต้ร่างก็รับรู้ถึงอารมณ์ที่พวยพุ่งไม่ต่างกัน ลูบลำไปตามความยาว นิ้วหัวแม่มือกดเข้าที่ยอดปลาย ก็รู้สึกถึงของเหลวที่เริ่มซึมออกมาเล็กน้อย เอวสอบขยับขึ้นลงเพื่อให้ลูกชายของตัวเองถูไถไปกับหน้าขาเพื่อกลั่นแกล้งอีกคนให้ใจสั่นเล่นๆ

                “แฮ่ก!...อย่าแกล้ง…อื้อ” ร้องบอกเมื่อรับรู้ถึงอารมณ์ตัวเองที่ตัวเองหักห้ามไว้ไม่อยู่แล้ว

                “บอกแล้วว่าไม่มีสิทธ์ร้องห้าม…ถ้าอยากส่งเสียง ขอเป็นเสียงครางดีกว่า” มือหนาเริ่มรุกหนักขึ้นเรื่อยๆจนร่างบางกระตุกตัวสะโพกเด้งรับกับจังหวะมือที่ไม่มีทีท่าว่าจะผ่อนปรนเลยแม้แต่นิด

                “อื้อ…ฮ๊ะ!...อ๊ะ…อ๊ะ!...” ร้องครางออกมาอย่างเสียไม่ได้ มือบางสองข้างยังคงกำผ้าปูที่นอนแน่น เชิดหน้าร้องครางปล่อยเสียงไปตามอารมณ์ดิบและความต้องการ

                สวรรค์ที่เห็นรำไรหายวับไปกับตาเมื่อมืออุ่นร้อนหยุดการกระทำทุกสิ่ง ตาเรียวจ้องมองมาที่คนที่ยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่ด้านบน อยากจะยกมือขึ้นตบให้หน้าหันกับคนที่มาทำให้อยาก แต่ก็ถูกจับแน่นไว้ก่อนทั้งสองข้างด้วยมือเพียงข้างเดียว

                “อื้อ…อื้ม…อึก…” ครางหวานในลำคอ นิ้วชี้ของคนด้านบนสอดใส่เข้ามาในปากบาง อดไม่ได้ที่จะใช้ลิ้นเล็มเลีย จากหนึ่งเป็นสองนิ้วแลบเลียชิมอย่างเสียไม่ได้ ใบหน้าหวานตาปรือจ้องมองมาที่เจ้าของนิ้ว ลิ้นเล็กสีแดงแลบออกมาไล้ไปทั่วทั้งข้อนิ้วราวกับเป็นไอติมแท่งรสหวาน

                คนด้านบนจ้องมองใบหน้าของคนขี้ยั่ว จนช่วงกลางตัวปวดหนึบไหนจะสัมผัสชื้นๆที่นิ้วของตัวเองอีก ให้คนใต้ร่างชิมนิ้วอยู่ได้ซักพักก็ชักนิ้วออกมาแล้วปิดด้วยปากของตัวเองแทน และอาศัยจังหวะที่คนรักเพลิดเพลินจับจูบร้อนแรงส่งนิ้วที่อาบไปด้วยน้ำหวานเมื่อครู่สอดเข้าไปทางช่องทางสีหวานที่เต้นตุบๆ

                “ฮ๊ะ!” เชิดหน้าครางรับสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในร่างกาย นิ้วเรียวจิกแน่ที่ไหล่หนาจนขึ้นเป็นรอยเล็บ จากนิ้วที่หนึ่งเป็นนิ้วที่สองและสาม ความคับแน่นอึดอัดทำให้คนกระทำครางทุ้มในลำคอด้วยความพึงพอใจ ช่องทางนั้นยังคงคับแน่นขมิบรัดนิ้วเขาเป็นอย่างดี

                หมุนควงนิ้วอยู่อย่างนั้นเพื่อให้ช่องทางคุ้นชิน ก่อนที่จะแปรเปลี่ยนเป็นอะไรที่ใหญ่โตกว่านิ้ว กระแทกนิ้วเข้าซ้ำๆที่จุดกระสัน รับรู้ได้จากแรงกระตุกเล็กๆและสะโพกบ้างที่เด้งรับเข้าใส่

                “ฮ๊ะ!...อ๊ะ อ๊ะ ตรงนั้น ฮ๊ะ…อ๊ะ อ๊า…อ๊า!!!” ร้องออกมาสุดเสียงเมื่อปลดปล่อยความรู้สึกแรกออกไปจากร่างกาย รู้สึกวูบโหวงไปทั่วช่องท้อง กายบางหอบสะท้านหลังจากปลดปล่อย ขมับเนียนมีเหงื่อซึมออกมาเล็กน้อย

                “ย…ยิ้มอะไร” เอ่ยถามอย่างไม่ไว้ใจกับรอยยิ้มหวานแต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ของคนตรงหน้า มือหนาของตัวเองจับรูดไปที่แกนกายให้แข็งขืนเตรียมพร้อมที่จะใช้งาน

                “อ๊า!” ดันแกนกายของตัวเองที่ขยายเต็มที่เข้าไปให้อีกคนได้สะดุ้งเล่นๆ ตาคู่สวยส่งค้อนมาให้วงใหญ่ แล้วก็ต้องร้องลั่นขึ้นอีกครั้งเมื่อร่างสูงพยายามจะดันแกนกายเข้ามาให้ลึกกว่าเดิม

               

                “อ๊ะ!...อ๊า!” ร้องเสียงหลงเมื่ออีกคนดันแกนกายเข้ามาทีเดียวจนสุด กายบางสั่นพยายามใบหน้าหวานเชิดขึ้นกอบโกยอากาศเข้าปอด เผยอกลีบปากบางครางออกมา

                “อ่าห์…อืม…วี…”ต่างคนต่างครางเรียกชื่อของอีกฝ่ายออกมาด้วยความเสียวซ่านที่ได้รับ

                “ฮ…โฮป…อ๊ะ…ขยับ…ขยับสิ…” ยกแขนเรียวขึ้นคล้องคออีกคนแน่น มาถึงตรงนี้แล้วเขาก็จะไม่ดื้อไม่เถียงอีกต่อไป เพราะอารมณ์ที่ถูกเล้าโลมมาตั้งแต่ต้นมันพุ่งสูงยากเกินที่จะหยุด…

                สนองตามคำขอของคนใต้ร่าง มือหนาข้างหนึ่งจับเอวบางแน่นพลางลูบไล้เพื่อปลุกปั่นอารมณ์ให้ ส่วนอีกข้างก็เอื้อมไปจับแกนกายที่ขยายขึ้น ส่วนปลายมีน้ำสีขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมานิดๆ เอวสอบขยับขับเคลื่อนเข้าออกที่ช่องทางสีหวานนั่นจากจังหวะเนิบนาบแผ่วเบาเป็นรุนแรงและรัวเร็วขึ้นจนรางบางไถลไปกับที่นอนดีที่ถูกมือหนาจับยืดไว้ก่อน

                ขยับแกนกายออกมาจนสุดแล้วสอดใส่เข้าไปอีกให้ลึกยิ่งกว่าเดิม ปากบางที่เผยอออกมันอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปเก็บความหวาน เกลียวลิ้นร้อนแลกน้ำหวานกันอย่างดูดดื่มในขณะที่ส่วนล่างก็ยังกระแทกกระทันไม่หยุดยั้ง ขาเรียวยกขึ้นเกี่ยวเอวสอบไว้แน่น มือทั้งสองข้างคล้องอยู่ที่ลำคอทุกส่วนของทั้งคู่อยู่ชิดกันแนบสนิท เรียกได้ว่าแม้แต่อากาศก็ไม่มีสิทธิ์ได้ผ่าน

                “ฮ๊ะ…อ๊า…ระ…เร็วอีก” เกร็งสะโพกเข้าใส่จังหวะเดียวกับที่สะโพกแกร่งกระแทกลงมา แม้ว่าจะห่างเรื่องแบบนี้มานานนับเดือน พอมาเจอกันอีกที ร่างกายก็ตอบรับกันอย่างลงตัวจนแทบไม่ต้องปรับอะไรเลย

                “อ่าห์…วี…”ครางเรียกคนใต้ร่าง ตาคู่คมสบเข้ากับตาคู่หวานที่คลอไปด้วยหยาดน้ำที่เกิดจากแรงอารมณ์ก้มลงจูบเบาที่หน้าผากเนียนที่ชื้นเหงื่อ ละมือจากแกนกายไปสอดประสานกับนิ้วเรียว  จมูกโด่งสูดดมความหอมที่ซอกคอและยังไม่ลืมที่จะทำรอยให้เพิ่มมากขึ้น สะโพกสอบก็ยังทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดีไม่มีบกพร่อง

                “ฮ๊ะ…อ๊ะ…อ๊ะ…”หัวสมองว่างเปล่าขาวโพลนไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น นอกจากความรู้สึกเสียววาบไปทั่วทั้งท้องน้อย หยัดสะโพกขึ้นตอบรับกับแรงกระแทกที่ยังเพียรส่งมาไม่หยุดยั้ง

                “ฮ่ะ…อ๊ะ…อ๊า!!!” ร้องสุดเสียงเมื่อความรู้สึกทั้งหมดถูกปลดปล่อยออกมาจนเลอะเปรอะเต็มหน้าท้องแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามและผ้าปูที่นอน แต่กระนั้นก็ยังต้องหยัดสะโพกรองรับอารมณ์ที่ยังไม่ได้ปลดปล่อยของคนด้านบน

                “ฮ่ะ…อืม…”ครางออกมาอีกครั้งก่อนที่จะปล่อยทุกหยาดหยดเข้าไปในช่องทางสีหวานจนหมดสิ้น มันมากมายจนไหลย้อนลงมาจนเลอะซอกขาเนียน ช่องทางที่เกร็งรับน้ำรักเข้าไปจนหมดทุกหยาดหยด พลางฟุบหน้าลงกับลาดไหล่หอมกรุ่น หายใจรวยรินกับความเหนื่อยจากกิจกรรมเมื่อครู่

                โฮซอกก้มลงสูดดมความหอมที่พวงแก้มใสของคนใต้ร่าง ขาเรียวร่วงหล่นอย่างไร้เรียวแรง ทิ้งแขนทั้งสองข้างลงข้างตัว สะดุ้งนิดๆเมื่อรู้สึกวูบโหวงเพราะอีกคนถอดแกนกายออกน้ำรักยิ่งไหลย้อนออกมาจนผ้าปูที่นอนเลอะเป็นดวง

                “ฮ่ะ แฮ่ก…”หอบหายใจรินรดใบหน้ากันและกัน ร่างสูงล้มตัวลงนอนข้างๆคว้าคนน่ารักมากอดพร้อมกับดึงผ้าห่มผืนหน้าขึ้นมาคลุมร่างทั้งคู่ไว้ มือหนาปาดเช็ดเหงื่อที่ไหลรินลงมาที่ข้างแก้ม ความชื้นของเหงื่อที่บริเวณแผ่นหลังก็ยังมีอยู่มาก แทฮยองนั้นหลับไปตั้งแต่ที่เขาเอาส่วนนั้นออกแล้ว

                ที่บอกว่าจะไม่ใจดีก็ทำไม่ได้เพราะอีกฝ่ายให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

                และ

                หวังว่ากิจกรรมเมื่อครู่จะทำให้ไข้ของอีกคนลดนะ…เหงื่ออกมากขนาดนี้

กลับไปเม้นให้ที่หน้าบทความด้วยนะคะ